Het politiek klimaat in Nederland kan, indien gekeken wordt naar de rest van de wereld, beschouwd worden als een voorbeeld en is het duidelijk dat een ieder die een politieke carrière zal willen beginnen aan strenge voorwaarden zal moeten voldoen. Het bestuurssysteem van ons land zorgt ervoor dat een ieder zijn zegje kan doen, van bewoners van een klein vissersdorp tot die woonachtig in miljoenen stad als Amsterdam. Naast dit systeem dat voornamelijk organisatorisch ervoor zorgt dat niemand buiten de boot valt, is er ook sprake van de politiek welke van grote invloed is op de dagelijkse gang van zaken binnen het beleid.

Middels verkiezingen worden de volksvertegenwoordigers uitgekozen

Omdat ons land een democratisch bestuur kent worden steeds verkiezingen gehouden en zijn de kandidaten die voorkomen op de lijsten vaker afkomstig van een politieke partij. Bij de Gemeenteraadsverkiezingen die er om de 4 jaar worden gehouden is de invloed van de politiek al merkbaar en zijn de beloftes die de verschillende kandidaten maken vaker ook een weerspiegeling van de politieke agenda van hun partij. De gekozen leden mogen plaatsnemen in de Gemeenteraad en hebben zij ook invloed op de benoeming van de burgermeester. Het is begrijpelijk dat het dagelijks bestuur voor een groot deel zal worden bepaald door de Raad en is dit al de eerste invloed van de politiek in het dagelijks bestuur.

Ook bij de Provinciale verkiezingen die eveneens om de 4 jaren worden gehouden zijn de politieke invloeden merkbaar. De 12 provincies van ons land tellen verschillende hoeveelheden leden die er gekozen mogen worden. Het aantal leden per provincie wordt namelijk bepaald door het inwonersaantal en zorgt dit systeem er ook voor dat elke stem, ongeacht de woonplaats van de kiezer, hetzelfde gewicht heeft. De Provinciale verkiezingen zijn belangrijk voor de politiek omdat de gekozen leden ook mogen bepalen wie er allemaal komt te zitten in de Eerste Kamer. Een groot aantal gekozen leden van een bepaalde politieke partij in de Provinciale Staten betekent dus ook een grote invloed op het beleid dat er vanuit Den Haag zal worden gevoerd.

De Eerste Kamer verkiezingen worden om de 4 jaar gehouden en wel 3 maanden nadat de Provinciale verkiezingen zijn gehouden. Met 75 leden heeft de Eerste Kamer samen met de Tweede Kamer als taak om de Regering te controleren en mee te werken aan de wetgeving.

De leden van de Tweede Kamer worden weer rechtstreeks door het volk gekozen

De grootste invloed op het te voeren beleid en natuurlijk ook die van de politiek komt zeker vanuit de Tweede Kamer. Met 150 leden kiest dit orgaan uit wie er allemaal in het Kabinet gaan plaatsnemen.

Het Kabinet bestaat uit de Minister-President, de Ministers en Staatssecretarissen en heeft dus een directe invloed op het beleid. Wie er allemaal plaats zullen vinden in het Kabinet wordt bepaald door de Tweede Kamer. Er zal tussen de gekozen Kamerleden een compromis moeten worden bereikt over degenen die de verschillende posten zullen gaan bekleden. De politieke partij met het grootst aantal gekozen leden zal dus ook de meeste zeggenschap hebben en zal het te voeren beleid dus een weerspiegeling zijn van de politiekagenda van betreffende partij. In de praktijk blijkt het echter dat er altijd een samenwerking komt tussen verschillende politieke partijen omdat er wel een meerderheid nodig is om de leden van het Kabinet te mogen benoemen.

Het politiek bestuur van Nederland wordt dus bepaald door een combinatie van partijen die allemaal zitting hebben in zowel de Eerste als de Tweede Kamer. Door het groot aantal leden (225 in totaal voor zowel de Eerste als de Tweede Kamer) is er altijd ruimte voor meerdere politieke partijen en bevordert dit in grote mate het goed kunnen functioneren van de democratische regeermethode die voor ons land gangbaar is.

In een democratie zijn politieke partijen heel erg belangrijk. Mensen die dezelfde denkbeelden hebben over de samenleving vinden elkaar meestal in een politieke partij. Het doel van een politieke partij is om de belangen van de verschillende delen van de samenleving te behartigen. Hieronder zijn er 5 weetjes over het ontstaan van de Nederlandse politieke partijen.

#1 Deftige heren aan de macht.

Voor de helft van de negentiende eeuw bestonden er nog geen politieke partijen. Nederland kende toen een tweekamerstelsel die bestond uit een districtenstelsel en censuskiesrecht. Het waren een stel welgestelde heren die in de Tweede Kamer debatteerde en alleen mannen met voldoende bezit mochten stemmen. Maar niet alle kamerlieden waren daar eens mee.

#2 Kuyper.

Een kamerlid die niet eens was met het oude stelsel en protesteerde tegen het toenmalig beleid, was de predikant Abraham Kuyper. Hij kwam op voor de mensen van het volk die geen stemrecht hadden. Kuyper ging de straat op om handtekeningen te verzamelen en richtte toen de eerste Nederlandse politieke partij op, de Anti-Revolutionaire Partij oftewel ARP. Maar deze politieke partij was alleen voor de liberale protestanten. Niet alle lieden van de Tweede Kamer waren eens met deze nieuwe ideologieën van de nieuwe partij. Er werd geprotesteerd en met misgenoegen toegekeken toen Kuyper met succes handtekeningen verzamelde om zodoende zijn politieke partij op te richten.

#3 Christelijke politieke partijen.

Als reactie op het vormen van een protestantse politieke partij richtte de christenen ook een politieke partij op die het gewone volk vertegenwoordigde. De priester Herman Schaepman richtte de politieke partij op, de Rooms Katholieke Volkspartij oftewel de RKSP. Deze partij baseerde zich op de Bijbelse normen volgens de katholieke leer. Socialisme werd afgewezen en zij volgde de conservatieve ideologie.

#4 Industrialisatie.

In de eerste helft van de twintigste eeuw vindt er in Nederland een industriële revolutie plaats. Er is dan nog steeds een grote groep van de bevolking die helemaal niets te zeggen heeft in de politiek. Deze groep is de fabriek medewerkers. Zij maken hele lange werkuren in de fabriek, vaak onder onveilige en vooral ongezonde toestanden. Ze leefde een armoedig bestaan in kleine en donkere huizen. Door deze omstandigheden moesten zelfs de kinderen werken voor een armzalig loontje. Dominee Ferdinand Domela Nieuwenhuis vond dit bestaan een onrecht. Hij wilde opkomen voor deze groep en vormde de Sociaal Democratische Arbeids Bond oftewel de SDAB.

#5 De jaren 60.

Door de groeiende welvaart in de jaren zestig werd er maar aandacht geschonken aan individuele ontplooiing. Hierdoor kwamen oude bestaande structuren van de samenleving steeds meer weg te vallen. Er kwamen nieuwe ideologieën die ver stonden van de oude denkbeelden over de samenleving. Hierdoor ontstonden er nieuwe politieke partijen die heel erg populair werden onder de jongeren die zich niet konden vinden in de oude ideologieën. Zij voelden zich daardoor meer betrokken bij de nieuwe politieke partijen. Doordat de kiesgerechte leeftijd verlaagde naar 18 jaar werd deze groep jongeren met nieuwe ideeën een belangrijke groep. Deze groep vormde een achterban die inspraak eiste. De politieke partij sociaal-liberale Democraten 66 speelde er hierop gretig in en maakte zich sterk in de participatiedemocratie.

Er worden nog altijd nieuwe politieke partijen gevormd met soms nieuwe ideologieën. Maar de stem van het volk zal zich niet meer stil houden. Het volk gaat altijd zijn stem laten horen en zal kiezen voor de vertegenwoordiger die het meest gehoor geeft.

Ik ben Andre en zo als vele politici weten we welk verschil jongeren kunnen maken tijdens verkiezingen. Maar hoe ik jongeren kan bereiken en betrekken in de politiek is niet zo makkelijk. Jongeren zijn moeilijker te bereiken dan oudere burgers en ze hebben vaak gehechtheden. Verder zijn ze mogelijk niet geïnteresseerd in politieke activeiten of hun interesses en prioriteiten kunnen anders worden gezien dan bij oudere leeftijdsgroepen.

Lange termijn verkiezing voordelen
Ik weeg de voordelen van het aantrekken van jongeren zwaarder dan de kosten daarvan. Zonder sterke partijdige identiteiten zijn jeugdstemmen mogelijk te winnen. Dit schept ruimte voor mijn partij om strategisch te denken over mobilisatie. Het werven van jongeren om aan campagnes te werken, biedt een eerste stap naar het cultiveren van een gevoel van loyaliteit aan de partij. De partij riskeert langdurige achteruitgang als ze niet in contact komt met een nieuwe generatie jonge supporters.

Face to face contact
De meest effectieve tactiek is deur tot deur gaan. Als ik direct contact met jonge kiezers heb verhoogt dat de kans dat ze stemmen op mijn partij. De persoonlijke interactie is belangrijker dan het type bericht dat wordt gebruikt om jongeren aan te moedigen om te stemmen. Ik zie ook dat jongeren het meest effectief zijn in het bereiken van hun leeftijdsgenoten, en ze zijn meer geneigd overtuigd te zijn door hun leeftijdsgenoten die hen vertellen dat het hun plicht is om te stemmen dan door partijdige campagnes of boodschappen die hen aan aanmoedigen om een bepaalde kandidaat te selecteren. Wil ik als partij jongeren mobiliseren, moet ik rechtstreeks met hen gaan praten.

Het gebruiken van sms berichten en twitter
In de afgelopen jaren zijn SMS-berichte en twitter populaire communicatiemiddelen geworden voor korte berichten. Het kan voor politieke campagnes een snelle en directionele communicatie vooral onder jongeren vergemakkelijken. Middels sms berichten kunnen supporters campagne updates, lokale evenementen en openbare optredens, evenals herinneringen om te stemmen ontvangen. Door informatie rechtsreeks naar mobiele telefoons te verzenden, gebruikt je niet alleen een voor de doelpopulatie bekend communicatiemiddel, maar bereik je ook doelgroepen in gebieden met beperking in internettoegang.

Genereren van Digitale video’s
Het creëren van een site voor het delen van campagne gerelateerde digitale video’s, om jongeren te bereiken. Het is niet alleen kostenbesparend maar het is makkelijk te delen onder doelgroepen, anders dan bij televisie en radiospotten. Verder kan het onopvallend samengevoegd worden in gebruikelijke activiteiten van jongeren, zoals het controleren van hun e-mail of facebook pagina. Gegenereerde video’s kunnen een bijzonder effectief instrument zijn voor het verspreiden van minder die complexe informatie en het aantrekken van jongere ondersteuning via sites voor online video uitwisseling.

Jongeren moeten zich identificeren met de partij
In de afgelopen jaren hebben jonge kiezers zich minder geïdentificeerd met een partij. Een jong persoon in 1964 had meer dan twee en een halve keer kans zich te identificeren met een politieke partij dan een jong persoon in 2010. Verder stoot partijdige affiliatie jongeren af. Partijondersteuning bij jongeren over verschillende verkiezingen is onstabiel. Deze verzwakking van partizanenidentificatie en instabiliteit heeft gevolgen voor politieke partijen. Partijen slagen er niet in de volgende generatie partijleden aan te trekken. Dientengevolge verliezen partijen een natuurlijke donatiebasis en vrijwillige bron. Het werk van mobilisatie wordt ook uitdagender gemaakt omdat minder jongeren zich identificeren als supporters. Dit is een probleem omdat partijen en kandidaten geneigd zijn om hun geïdentificeerde supporters te mobiliseren, omdat deze benadering het minste risico op korte termijn inneemt.